Konferencje przed chrzcielne:
II i IV sobota miesiąca godz. 17.00 Sala za zakrystią.
- Sakrament Chrztu udzielany jest w kościele parafialnym pw. Bł. biskupa Władysława Gorala podczas Mszy świętej o g. 12.00 w każdą niedzielę oraz w Uroczystość Bożego Narodzenia, święto św. Szczepana i Poniedziałek Wielkanocny. Sakramentu Chrztu Świętego udziela się również w inne dni tygodnia jeśli jest to uzasadnione. Sakrament ten sprawowany jest wyjątkowo uroczyście w czasie Liturgii Wigilii Paschalnej, w wieczór poprzedzający Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego oraz w uzasadnionym przypadku w soboty.
- Chrzest należy zgłosić w kancelarii parafialnej najpóźniej na 2 tygodnie przed ustalonym terminem. W przypadku chrztu dzieci spoza parafii wymagana jest pisemna zgoda własnego proboszcza.
- Akt chrztu spisuje się w kancelarii parafialnej, należy przy tym okazać odpis aktu urodzenia z USC.
- Rodzice i chrzestni mają obowiązek przygotować się duchowo do chrztu dziecka poprzez:
– uczestnictwo w katechezie przed chrzcielnej (w naszej parafii – w 2 i 4 sobotę miesiąca godz 17.00 – salka za zakrystią),
– sakrament pokuty i pojednania. - Rodzicami chrzestnymi mogą być katolicy, żyjący zgodnie z wyznawaną wiarą, którzy przyjęli sakrament bierzmowania. Jeżeli pochodzą spoza naszej parafii, mają okazać stosowne zaświadczenie od swojego proboszcza, ze mogą być rodzicami chrzestnymi.
- Funkcji rodziców chrzestnych nie mogą piastować osoby:
– niepraktykujące,
– pozostające w niesakramentalnym związku małżeńskim,
– uczniowie objęci obowiązkiem katechezy a nie uczestniczący w niej. - Prosimy o punktualne przybycie na Mszę św. oraz przygotowanie symboli chrzcielnych: białej szaty i świecy.
- W przypadku uzasadnionych wątpliwości, czy dziecko zostanie wychowane w duchu wiary katolickiej, chrzest może zostać odłożony.
- Chrzest jest włączeniem do Kościoła i powinien być dniem radości całej rodziny. Najpiękniejszym darem dla dziecka jest modlitwa i przyjęcie Komunii świętej w jego intencji przez wszystkich najbliższych.
Czym dla nas jest chrzest?
Środa, 13 listopada 2013 (11:55)
Katecheza Ojca Świętego Franciszka wygłoszona podczas audiencji generalnej
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!
W Credo, poprzez które co niedziela wyznajemy naszą wiarę, stwierdzamy: „Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów”. Jest to jedyne wyraźne odniesienie do sakramentu w obrębie Credo. Mowa w nim jedynie o chrzcie. Rzeczywiście chrzest jest „bramą” wiary i życia chrześcijańskiego. Zmartwychwstały Jezus dał apostołom następujące polecenie: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16, 15-16). Misją Kościoła jest ewangelizacja i odpuszczanie grzechów przez sakrament chrztu. Powróćmy jednak do słów Credo. Wyrażenie to można podzielić na trzy punkty: „wyznaję”; „jeden chrzest”; „na odpuszczenie grzechów”.
1. „Wyznaję”. Co to oznacza? Ten uroczysty termin wskazuje na wielkie znaczenie tego, co stwierdzamy, to znaczy chrztu. Rzeczywiście, wypowiadając te słowa, potwierdzamy naszą prawdziwą tożsamość jako dzieci Bożych. Chrzest jest w pewnym sensie dowodem osobistym chrześcijanina, metryką urodzenia. Jest to metryka zrodzenia w Kościele. Wszyscy znacie dzień swego urodzenia. Świętujemy urodziny. Cichłabym jednak postawić pytanie, jakie zadałem już wcześniej: kto z was pamięta, w jakim dniu został ochrzczony? Podnieście ręce! Niewielu. Nie pytam biskupów, żeby nie robić im wstydu! Ale dziś, kiedy wrócicie do domu, zapytajcie: którego dnia zostałem ochrzczony? To są drugie urodziny! Pierwsze urodziny to rocznica zrodzenia do życia, zaś rocznica chrztu to rocznica zrodzenia dla Kościoła.
Czy tego dokonacie? To zadanie domowe: poszukać, kiedy zostałem ochrzczony, i podziękować Bogu, gdyż otworzył mi drzwi do swego Kościoła w dniu, kiedy otrzymałem chrzest. Uczyńmy to dziś. Jednocześnie z chrztem związana jest nasza wiara w odpuszczenie grzechów. Sakrament pokuty lub spowiedź jest w istocie jakby „drugim chrztem”, który zawsze odnosi się do pierwszego, aby go umocnić i odnowić.
W tym sensie dzień naszego chrztu jest punktem wyjścia bardzo pięknej drogi nawrócenia, drogi ku Bogu, która trwa całe życie i która jest nieustannie wspierana przez sakrament pokuty. Pomyślcie też, że kiedy idziemy się wyspowiadać z naszych słabości, z naszych grzechów, idziemy, by prosić Jezusa o przebaczenie, ale idziemy też, by odnowić sakrament chrztu św. poprzez to przebaczenie. To piękne, to jakby świętować w każdej spowiedzi dzień chrztu św. W ten sposób spowiedź nie jest posiedzeniem w jakiejś sali tortur – jest świętem, obchodzeniem dnia naszego chrztu. Spowiedź jest dla ochrzczonych! Aby utrzymywać w czystości białą szatę naszej godności chrześcijańskiej!
2. Drugi element: „jeden chrzest”. Wyrażenie to przypomina słowa św. Pawła: „Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest” (Ef 4, 5). Słowo „chrzest” dosłownie oznacza „zanurzenie” i rzeczywiście sakrament ten stanowi prawdziwe duchowe zanurzenie w śmierci Chrystusa, z której wskrzeszani jesteśmy wraz z Nim jako nowe stworzenia (por. Rz 6, 4). Jest to obmycie odradzające i oświecające. Odradzające, ponieważ dokonuje tego zrodzenia z wody i z Ducha, bez którego nikt nie może wejść do Królestwa Niebieskiego (por. J 3, 5). Oświecające, gdyż przez chrzest osoba ludzka wypełniona jest łaską Chrystusa, „światłością prawdziwą, która oświeca każdego człowieka” (J 1, 9), i rozpraszającą ciemności grzechu. Dlatego w celebracji chrztu rodzice otrzymują zapaloną świecę, aby wskazać na to oświecanie. Chrzest oświeca nas wewnętrznie światłem Jezusa. Na mocy tego daru osoba ochrzczona jest powołana, by sama stała się „światłem” dla braci, światłem wiary, którą otrzymał, zwłaszcza dla tych, którzy są w ciemnościach i nie dostrzegają żadnych przebłysków jasności na horyzoncie swego życia.
Spróbujmy postawić sobie pytanie: czy chrzest jest dla mnie faktem z przeszłości, datą, której dziś będziecie szukać, czy też żywą rzeczywistością, która dotyczy mojej teraźniejszości w każdej chwili? Czy czujesz się mocny siłą otrzymaną od Chrystusa poprzez Jego krew, Jego zmartwychwstanie, czy też czujesz się przygnębiony, bezsilny? Ale chrzest daje moc. Czy z chrztem czujesz się trochę oświecony owym światłem, które pochodzi od Chrystusa? Czy jesteś mężczyzną lub kobietą światła? Czy też jesteś mężczyzną lub kobietą w ciemnościach, bez Jezusowego światła? Zastanówcie się nad tym. Brać łaskę chrztu, która jest darem, i stawać się światłem, światłem dla wszystkich.
3. Na koniec krótka wzmianka o trzecim elemencie: „na odpuszczenie grzechów”. W sakramencie chrztu odpuszczane są wszystkie grzechy, grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste, jak również wszystkie kary za grzech. Wraz z chrztem otwiera się brama do prawdziwej nowości życia, która nie jest gnębiona ciężarem negatywnej przeszłości, ale która już odczuwa piękno i dobro Królestwa Niebieskiego. Chodzi o potężną interwencję Bożego Miłosierdzia w naszym życiu, aby nas zbawić. Ale ta zbawcza interwencja nie odbiera naszej ludzkiej naturze jej słabości. Wszyscy jesteśmy słabi i wszyscy jesteśmy grzesznikami. Nie odbiera nam też odpowiedzialności, by prosić o przebaczenie za każdym razem, gdy błądzimy! To bardzo piękne. Nie mogę się ochrzcić dwa, trzy, czy też cztery razy, ale mogę wiele razy iść do spowiedzi, odnawiając łaskę chrzcielną. To tak jakbym dokonywał ponownego chrztu. Pan Jezus jest tak dobry, że nigdy nie przestaje nam przebaczać i udziela nam swego przebaczenia.
Zapamiętajcie to dobrze: chrzest otwiera nam drzwi do Kościoła. Poszukajcie daty swego chrztu. Ale także pamiętajcie, że gdy brama się trochę zamyka ze względu na nasze słabości, nasze grzechy, to spowiedź otwiera ją na nowo, gdyż jest ona jakby drugim chrztem, w którym wszystko jest nam przebaczane i zostajemy oświeceni, by iść naprzód ze światłem Pana. Idźmy naprzód radośni, ponieważ życie powinniśmy przeżywać z radością Jezusa Chrystusa, która jest łaską Pana.